میخانۀ متروک
گاه‌نوشته‌های عبدالحسین عادل‌زاده
در ناپیداترین نقطه دیار وجود هر یک از ما، در گم‌ترین کوچه هستی‌مان، سرایی است؛
این مرکز ثقل هستی آدمی، برای هر کس رنگ و بویی خاص خودش را دارد؛
من اما بسیار گشتم در پی بازار یا صومعه یا مسجد یا قصر یا حمام یا عمارت و بلکه خانقاهی؛
لیک در نهایت نصیبم از این میانه، تنها میحانه متروک بود.
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۹ (۳)
- دی ۱۳۹۹ (۴)
- آذر ۱۳۹۹ (۴)
- آبان ۱۳۹۹ (۵)
- مهر ۱۳۹۹ (۵)
- شهریور ۱۳۹۹ (۴)
- مرداد ۱۳۹۹ (۵)
- تیر ۱۳۹۹ (۵)
- خرداد ۱۳۹۹ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۳)
- آذر ۱۳۹۸ (۲)
- آبان ۱۳۹۸ (۶)
- مهر ۱۳۹۸ (۳)
- شهریور ۱۳۹۸ (۳)
- خرداد ۱۳۹۸ (۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۴)
- فروردين ۱۳۹۸ (۳)
- اسفند ۱۳۹۷ (۱)
- آبان ۱۳۹۷ (۳)
- مهر ۱۳۹۷ (۸)
آخرین مطالب
- ۹۹/۱۱/۱۷End Game
