میخانۀ متروک

گاه‌نوشته‌های عبدالحسین عادل‌زاده

میخانۀ متروک

گاه‌نوشته‌های عبدالحسین عادل‌زاده

میخانۀ متروک

در ناپیداترین نقطه دیار وجود هر یک از ما، در گم‌ترین کوچه هستی‌مان، سرایی است؛
این مرکز ثقل هستی آدمی، برای هر کس رنگ و بویی خاص خودش را دارد؛
من اما بسیار گشتم در پی بازار یا صومعه یا مسجد یا قصر یا حمام یا عمارت و بلکه خانقاهی؛
لیک در نهایت نصیبم از این میانه، تنها میحانه متروک بود.

بخشی از شعر «تدفین خدا» (God's Funeral) اثر توماس هاردی

سه شنبه, ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۸، ۱۱:۲۴ ب.ظ

In Time's stayless stealthy swing

Uncompromising rude reality

Mangled the Monarch of our fashioning,

Who quavered, sank; and now has ceased to be.

From "God's Funeral" By Thomas Hardy

...

در پیچ‌و‌تاب لامکان و در کمون زمان،

در ژرفنای واقعیتی ناگزیر و خشن،

اقلیم پادشاه و مبدعِ خویش را زیر و رو کردیم،

او را که بُهت و بوی مرگ فرا گرفته بود، و اکنون مُرد...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی